Το συνδικαλιστικό κίνημα Ε.Β.Ε. – Δομή, στελέχωση και προσανατολισμός

Τα τελευταία χρόνια γίνονται στην πράξη σοβαρότατες ανακατατάξεις και αλλαγές στις μορφές οργάνωσης (συνδικαλιστικό κίνημα) , λειτουργίας και εκπροσώπησης των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων στη χώρα μας. Βασικό αποτέλεσμα τους είναι ότι ενώ οι ανάγκες αύξάνονται η ανταπόκριση μειώνεται. Κύριο αίτιο γιαύτό είναι κατά τη γνώμη μου, η ρηχή και επιφανειακή ανάλυση της πραγματικότητας όπως αύτή διαμορφώνεται. Επικρατεί δηλαδή η λογική, αφού τα προβλήματα των πολιτών συνεχώς μεγαλώνουν και αγκαλιάζουν το ίδιο,συνεχώς περισσότερα επαγγέλματα και κοινωνικά στρώματα,τότε θα πρέπει να υπάρχει και ευρύτερο επίπεδο οργάνωσης και εκπροσώπησης. Αύτή η λογική οδηγεί σε μια μορφή οριζόντιου χαρακτήρα δομή και δράση. Έτσι βλέπουμε να στήνονται καθημερινά τοπικές (μεικτές) επιτροπές πολιτών γενικού πεδίου ενδιαφερόντων. Τοπικά γραφεία η παραρτήματα αξιόλογων συνδικαλιστικών φορέων όπως ΕΒΕ συνταξιούχων κ.λ.π. κι αυτά γενικού πεδίου δράσης.

Ξεκαθαρίζουμε απ’ την αρχή, παρά το ότι δέν είμαστε αντίθετοι με καμιά μορφή πάλης (σπίτι, καφενείο, καφετέρεια, χωριό, συνοικία, πόλη κ.λ.π.), η οριζόντια μορφή χωρίς κάθετες συνιστώσες, κλαδικού, θεματικού η όποιου ειδικού χαρακτήρα δέν βγατίζει. Είναι σαν να μεγαλώνουμε το τραπέζι και να μικραίνουμε τα πόδια. Μπορεί η οριζόντια οργάνωση να καλύψει ευρύτερα κοινωνικά και πληθυσμιακά στρώματα, όμως η κάθετη είναι αύτή που μπορεί να προσεγγίσει και να εκφράσει τον ίδιο λόγο του κάθε πολίτη. Ήδη τα πρώτα αποτελέσματα είναι ορατά.

Η συνέχεια θα είναι πιό χαρακτηριστική.

1. Τοπικές ή όποιου οριζόντιου και μεικτού σχήματος σαν κυρίαρχες μορφές οργάνωσης, έχουν τώρα και θα έχουν προσεχώς, μόνο κάποιες εκλάμψεις δράσης όπου θα συμπέφτει κάποιος η κάποιοι με όρεξη να δραστηριοποιούνται η θα ενσκύπτει κάπου, κάποιο ειδικο θέμα. Δεν θα έχουν ποτέ συνεκτική πορεία με συνολική ανοδική τάση.
2. Θα έχουν παράπλευρες απώλειες’ όπως π.χ. κοινές δράσεις με τον παππά της ενορίας η τη γέννηση αντιδημάρχων σε αστικά ψηφοδέλτια.
3. Δεν θα παράγουν στελέχη με γνώσεις προβλημάτων κλαδικού η θεματικού χαρακτήρα.

Η έλλειψη αυτή οδηγεί στην κάλυψη των θεμάτων που αγγίζουν άμεσα τον πολίτη με τη χρήση τεχνοκρατών ( λογιστών, μηχανικών, δικηγόρων κ.λ.π.). Αυτό αργά η γρήγορα οδηγεί σε μιά καθαρά ρεφορμιστική αντίληψη. Ο κύριος ρόλος του επιστήμονα είναι η συγκεκριμένη καταγραφή και αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Ο κύριος ρόλος του συνδικαλιστή, ή όποιου κοινωνικού εκπροσώπου είναι το όραμα, η υπέρβαση και η διαμόρφωση μιας άλλης καλύτερης κατάστασης. Δεν έχει καμιά δουλειά ο τεχνοκράτης επιστήμονας να αναλαμβάνει το κύριο μέρος των εισηγήσεων και των θέσεων στα συνδικαλιστικά όργανα. Σε αυτό το ρόλο, θέλοντας η όχι και άσχετα με τις προθέσεις του θα κάνει ζημιά. ( Είναι σαν τον σκορπιό του Αρκάντιν ).

Προσοχή! Σέβομαι το ρόλο και την αναγκαιότητα χρήσης των επιστημόνων.Ο σεβασμός αύτός όμως κύριο χαρακτηριστικό έχει τον σεβασμό και την αξία της επιστήμης τους, και την ικανότητά τους να την υπηρετούν σωστά. Στην υπόθεση της σύγκρουσής με το Υπουργείο Οικονομικών για τον φόρο κύκλου εργασιών ( σκληρός έμμεσος φόρος – προπομπός του Φ.Π.Α.), χρησιμοποιήσαμε θετικά την επιστημονική παρέμβαση του νομικού συμβούλου του Υπουργείου. Στην υπόθεση της ανατροπής απόφασης του Συμβουλίου Επικρατείας αύθημερόν (με τη μέθοδο της ταυτόχρονης εγγραφής – διαγραφής, για μεγάλη επιχείρηση που θα αποροφούσε άμεσα όλα τα διαθέσιμα κεφάλαια της 197 Α.Ν.Ε.), χρησιμοποιήσαμε άριστα και τις νομικές και τις φοροτεχνικές υπηρεσίες του Β.Ε.Α. Στην υπόθεση της σύγκρουσης με τον Πάνο Παυλόπουλο, προέδρου των Αρτοποιών, για το κύκλωμα «στάρι-αλεύρι-ψωμί» χρησιμοποιήσαμε με άριστα αποτελέσματα,αναφορές, καταγραφές και μελέτες του πολύ καλού επιστήμονα γιού του Πάνου. Όταν στα Επιμελητήρια, το εκλογικό σύστημα επέβαλε τη μορφή της “Μονομαχίας” με μονοσταυρία κ.λ.π., η δε προεκλογική κίνηση είχε χαρακτήρα με οικονομικά και νομικά θέματα, χρησιμοποιήσαμε με επιτυχία τις επιστημονικές τοποθετήσεις που είχε κάνει σαύτά τα θέματα ο καλός επιστήμονας αδερφός του αντιπάλου μας Παναγιώτη Ζερίτη. ( Παναγιώτη το αποτέλεσμα σίγουρα δεν σου άρεσε, αλλά ο αγώνας ήταν ενδιαφέρων, καθαρός και εσύ πραγματικός Ιππότης, όχι σαν μερικούς ψεύτικους που σήμερα χοροπηδάνε).

Βέβαια τα πράγματα δεν είναι πάντα απλά και ίσια. Όπως στην περίπτωση της ένστασης για το Δ.Σ. της Ο.Β.Σ.Α. , όταν η χουντοδεξιά διοίκηση με την κάλυψη της κυβερνιτικής εξουσίας, κόντρα στην πραγματική πλειοψηφία των βιοτεχνών, αρνούνταν να κάνει εκλογές, ζητώντας επαναδιορισμό και περιθώριο χρόνου, για να κάνει τα γνωστά μαγειρέματα κατά τα μέχρι τότε δεδομένα. Η έκφραση δεν με ενδιαφέρει μια ήττα αν θα είναι 7-4, 8-3 ή 9-2. Δεν θέλω έναν καλό δικηγόρο, θέλω έναν ‘τρελό’ δικηγόρο, ‘πέρασε’ συνδικαλιστικά και παραταξιακά. Σίγουρα ο δικηγόρος που επιλέχθηκε ήταν απλά τολμηρός και πανέξυπνος, καθώς και η τακτική που ακολουθήσαμε. Σίγουρα όμως δεν θα πετύχαινε αν δεν υπήρχαν άνθρωποι πρόθυμοι να θυσιαστούν για το γενικότερο καλό. Τους υποβάθμισα δημόσια ενώπιον ακροατηρίου. Εκείνοι όχι μόνο το ήξεραν αλλά και το χειρίστηκαν υπεύθυνα. Αλλά μόνο εκείνοι. Σήμερα οφείλω να πώ για πρώτη φορά γραπτά και δημόσια οτι ο Ζαχαρίας Χιώτης, πρόεδρος της ομοσπονδίας του Ξύλου και ο Πέτρος Βούλγαρης, πρόεδρος της ομοσπονδίας Κουρέων-Κομμωτών, ήταν ικανότατοι συνδικαλιστές, πραγματικοί αγωνιστές, με μεγάλη προσφορά στους κοινωνικούς αγώνες. Βέβαια τίποτα δεν θα πετυχαίναμε άν δεν υπήρχε πραγματικό δίκαιο και πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα των βιοτεχνών.

Αυτό που θέλουμε να πούμε με όλα τα παραπάνω σαν γενικό κανόνα και άσχετα με τις εξαιρέσεις είναι. Θεωρούμε θετική, θεμιτή και χρήσιμη τη χρήση τεχνοκρατών και επιστημόνων σε όλα τα επίπεδα. Παράλληλα όμως θεωρούμε επικίνδυνη τη συμμετοχή τους απο κυρίαρχη θέση ( καθοδηγητικά, ουσιαστικά ή και διαχειριστικά) στον διοικητικό τομέα σε όλα τα επίπεδα παραγωγής πολιτικής.

Η κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα και η λαίλαπα που περνάει ο λαός δεν λύνονται με μέτρα χρηστής διοίκησης αλλά με ΥΠΕΡΒΑΣΗ.Αυτό δεν το έχουν.

Η μέχρι τώρα χρήση τους κατά τη διάρκεια της κρίσης το αποδεικνύει. Δεν πάσχουν απο τεχνικά προσόντα οι Παπαδήμος, Στουρνάρας, Βαρουφάκης, Τσακαλώτος. Κατά το “Δραγασάκειο θεώρημα” ο τετραγωνισμός του κύκλου γίνεται με τρύπες. Ετσι προκύπτουν 2 αποτελέσματα:

1. Το συνολικό εμβαδόν της επιφάνειας σίγουρα μειώνεται.
2. Εάν οι τρύπες είναι στα σωστά σημεία,και μεγέθη, ο τετραγωνισμός επιτυγχάνεται. Εσωτερικά βέβαια και χωρίς υπερβάσεις. Εάν αστοχήσουν μένει μόνο η μείωση.

Στην τρέχουσα σημερινή καταγραφή της πραγματικότητας, κατά τους οικονομικούς αναλυτές της άρχουσας προπαγάνδας ( πολιτικούς, επιστήμονες, κονδηλοφόρουςκ.λ.π.) ‘οι μακροοικονομικοί δείκτες της οικονομίας βαίνουν σταθερά βελτιούμενοι. Κατά τα βιώματα της κυρίας Μαρίας η οποία πάντα και ‘μόνο αυτή’ μου μεταφέρει ακριβείς πληροφορείες ( γι’αύτό άλλωστε πάντα τις ψάχνω), είναι μακρύς, τραχύς και συνεχώς φαρδαίνει ο δρόμος της μπατηριάς’. Η απόσταση είναι πολλή μεγάλη και τα εδάφη διαφορετικά. Κατά τη γνώμη μου, γέφυρα που δήθεν επιχειρούν κάποιοι είναι αδύνατον να στηθεί. Οι θεαματικοί τσακωμοί που παρακολουθούμε είναι για να επιλεγεί ο “καταλληλότερος” που θα μας κρεμάσει απ΄αυτή. Η υπέρβαση είναι ‘εκ των ουκ άνευ’. Αύτή η αναγκαία υπέρβαση δεν μπορεί να γίνει απο χαζοχαρούμενους λαγούς, ούτε από ρολίστες της πολιτικής, ούτε απο μεθοδολόγους της αρπαχτής τύπου καγκελοκρεμάστρες, ούτε φυσικά απο σφαζοκράτορες και μαυροτσαμπουκάδες.

Η υπέρβαση μπορεί και πρέπει να γίνει απο ανθρώπους που βάζουν τους εαύτούς τους στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου, που είναι σε θέση να περιφρουρήσουν τη δράση τους και έχουν καθαρό στόχο να σπάσουν τις ρίζες των πολιτικών που δημιουργούν αύτή την κατάσταση.Υπέρβαση όχι μεταφυσική, αλλά καθαρά ανθρώπινη, τέτοια που μόνο η σωστή εφαρμογή του Διαλεχτικού Υλισμού και η αξιοποίηση των ανθρώπινων δυνατοτήτων, αντικειμενικά και υποκειμενικά μπορεί να πετύχει.

Αύτό που γίνεται σήμερα μετην στατική και βάσει πτυχίου χρήση των επιστημόνων σε διοικητικές θέσεις, είτε τυπικά, είτε ουσιαστικά, δεν είναι απλά κατάχρηση αλλά ουσιαστικά μηχανιστική παράφραση της βασικής αρχής, ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση.

Όπως έλεγε ο θείος Ιγνάτης στο φούρνο της Κομμούνας “το καλό ψωμί μόνο στην πλασταριά πλάθεται, αν όμως δεν προσέξεις στο ψήσιμο μπορεί και να το κάψεις”.

Αθήνα 27-9-2017, Στράτος Βουλαμάκης  (Διατέλεσε: πρόεδρος Ομοσπονδίας Καθαριστηρίων, πρόεδρος Ο.Β.Σ.Α., γραμματέας Β.Ε.Α., μέλος Δ.Σ.της ΓΣΕΒΕΕ)

Τοποθέτηση – απάντηση στην ανακοίνωση της Αναγέννησης (1/8/2017)

Δημοσίευση 3/8/2017 (απάντηση στην ανακοίνωση της Αναγέννησης)

Στις 30/7/17 αναρτήθηκε στο site του σωματείου καθαριστηρίων Αθήνας ανακοίνωση που αφορά το άρθρο «Ληγμένο Εισιτήριο». Πάνω σε αυτό θα ήθελα να κάνω 2 παρατηρήσεις.

1. Το Ληγμένο Εισιτήριο δεν περιέχει ούτε ανακρίβειες, ούτε υπαινιγμούς αλλά σαφείς, συγκεκριμένες και εύκολα αποδεικνυόμενες καταστάσεις. Δεν αναφέρεται σε καμιά απόφαση κανενός οργάνου του σωματείου και δεν γνωρίζω καν αν υπάρχει. Αναφέρομαι σε συγκεκριμένες Δράσεις του σωματείου τις οποίες τώρα είμαι υποχρεωμένος να καταγράψω με περισσότερες λεπτομέρειες. Το σωματείο μάζεψε προσφορές εταιρειών τις οποίες συγκέντρωσε στο γραφείο του. Για το γεγονός επικαλούμε τη μαρτυρία του συναδέλφου Τσαρούχα Βάϊου. Το σωματείο και τηλεφωνικά και έντυπα έδινε στους συναδέλφους προσφορές εταιρειών. Για το γεγονός επικαλούμε τη μαρτυρία της συναδέλφου Κατερίνας Ματσούκα. Το σωματείο μέχρι την παρέμβασή μας είχε αναρτήσει στο site την προσφορά συγκεκριμένης εταιρείας, όχι με τη μορφή πληρωμένης διαφήμισης, αλλά πρότασης. Για το γεγονός επικαλούμαι την μαρτυρία του συναδέλφου Αμίν ο οποίος χειριζόταν το site.Το ότι μέτα την παρέμβαση μας όλα τα παραπάνω σταμάτησαν, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν. Τη μαρτυρία των συγκεκριμένων συναδέλφων την επικαλούμε γιατί τους θεωρώ έντιμους, με ανιδιοτελή διάθεση προσφοράς, γνώστες των γεγονότων, άσχετα αν συμφωνούν ή όχι πάνω στις θέσεις μαζί μου. Σε καμιά περίπτωση δεν θα έκαναν κινήσεις με δική τους μόνο πρωτοβουλία. Είναι αυτοί για τους οποίους αναφέρεται στο κείμενο ότι «εμπλέκουν αθώους ανθρώπους».

   Αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της ανακοίνωσης είναι ουσιαστικά επιβεβαίωση του κειμένου του «Ληγμένου Εισιτηρίου», έστω διά της «εις άτοπον απαγωγής».

2. Η δεύτερη παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω είναι η υπόδειξη ότι θα έπρεπε να ασχολούμαι μόνο με τα κυρίαρχα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία. Εδώ πρόκειται για σαφή διαφορά άποψης όσον αφορά τη δομή, τη μορφή οργάνωσης και την τακτική του μαζικού – λαϊκού κινήματος. Κατά την άποψη μου το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να υπηρετεί τα συγκεκριμένα προβλήματα που αφορούν το χώρο για τον οποίο ιδρύθηκε και υπάρχει το κάθε σωματείο. Αυτά τα συγκεκριμένα προβλήματα πρέπει να τα εντάσσει στα γενικότερα προβλήματα του Λαού μαζί με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα και ταυτόχρονα να τα προωθεί σε γενικότερους φορείς άσκησης πολιτικής.Αν δεν συμβαίνει έτσι υπάρχουν 2 ειδών κίνδυνοι:
   
   Α. Το σωματείο αν προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα του χώρου του μόνο του, τότε παράγεται εσωστρέφεια, συντεχνιασμός, σύγκρουση με την κοινωνία, ρεφορμισμός, με σίγουρη κατάληξη την ήττα.
   
   Β. Αν υποβαθμίζει, παρακάμπτει, δεν εξειδικεύει, δεν ασχολείται με τα συγκεκριμένα προβλήματα των συναδέλφων, αλλά τα αναγάγει αυτόματα στα γενικότερα, τότε αυτόματα αναιρεί το λόγο ύπαρξης του. Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα αυτοκαταργείται. Όμως και πάλι μπαίνοντας στη διαδικασία ύπαρξης, με μαθηματική ακρίβεια θα ρεφορμίσει. Η λαϊκη έκφραση «ο πνιγμένος απ’τα μαλλιά του πιάνεται» δεν είναι τυχαία.

   Αυτό το φαινόμενο θέλει προσοχή. Είναι ιδιαίτερα επίκαιρο στις μέρες μας. Η μεγαλύτερη επίπτωση που έχει είναι ότι ο πρωτογενής τομέας παραγωγής πολιτικής δεν ανεφοδιάζεται, δεν ενισχύεται, δεν γεννά νέα στελέχη, ενώ ταυτόχρονα αποκόπτεται από τα καθημερινά πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία σήμερα.

   Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι θα μου ήταν ευχάριστο αν αυτή η υπόθεση εξελιχθεί σε μια έστω και αντιπαράθεση πάνω σε θέματα συνδικαλιστικά, ιδεολογικά, οργανωτικά, θέματα τακτικής και ουσίας. Αντίθετα μου είναι δυσάρεστο να αναφέρομαι σε πρόσωπα και ιδιαίτερα αν χρειαστεί να αναφερθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες. Ξεκαθαρίζω ότι τώρα δεν πρόκειται να κάνω αυτό που έκανα πολλές φορές. Να παίρνω δηλαδή το πρόβλημα ή το φταίξιμο πάνω μου. Απαιτώ την αλήθεια απο τον καθένα και τον καταλογισμό της ευθύνης ακριβώς εκεί που υπάρχει.

   Όσο για τις ασύμμετρες ή παράπλευρες απειλές : παιδιά δεν τσιμπάω.

   Θα υπάρχει όπως έκανα πάντα αντεπίθεση. Ούτε παράπλευρη, ούτε ασύμμετρη, αλλά καθαρή και Ευθεία. Για όποιον δεν κατάλαβε, όπως λέμε και στο χωριό μου τον Μανταμάδο, κατακούτελα.

Στράτος Βουλαμάκης (τέως πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Καθαριστηρίων), Αθήνα, 1/8/2017

Κατεβάστε την επιστολή απάντησης

Δημοσίευση 1/8/2017

Απάντηση στην επιστολή Βουλαμάκη, “Ληγμένο Εισιτήριο” που αναρτήθηκε εδώ, στο site της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας

Συνάδελφοι,
Επειδή την προηγούμενη εβδομάδα αναρτήθηκε στο site της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας μια επιστολή που περιείχε ανακρίβειες και υπαινιγμούς που φτάνουν στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμησης , ως ΔΣ του Σωματείου της Αθήνας οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τα εξής :

1. Το ΔΣ του σωματείου της Αθήνας ουδέποτε πήρε κάποια απόφαση προκειμένου να υποδείξει ή να κατευθύνει τους συναδέλφους στο να επιλέξουν κάποια από τις εταιρίες διαχείρισης αποβλήτων
2. Η παραπάνω απόφαση στηρίζεται στην γνώση που υπάρχει στο συνδικαλιστικό κίνημα σχετικά με την διαχείριση των αποβλήτων στη χώρα μας
3. Τονίσαμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν μπορεί να «τσουβαλιάζεται» η μεγάλη βιομηχανία που παράγει τόνους απόβλητων το χρόνο με το καθαριστήριο του αυτοαπασχολούμενου που παράγει ελάχιστα απόβλητα. Την στιγμή μάλιστα που αυτές οι βιομηχανίες δεν έχουν διαμορφώσει , ως όφειλαν, την υποδομή για την διαχείριση των δικών τους αλλά και των υπολοίπων επικίνδυνων αποβλήτων
4. Καλούμε λοιπόν τους επίδοξους «Δον Κιχώτης» να σταματήσουν να κυνηγούν
   ανεμόμυλους. Υπάρχουν πιο ουσιώδη πράγματα που μπορούν να κάνουν από το να εκτίθενται με αυτό τον τρόπο διαδίδοντας αστήρικτες κατηγορίες.

Την Απάντηση στην επιστολή Βουλαμάκη υπογράφει Το ΔΣ του σωματείου της «Αναγέννησης»

Κατεβάστε την απαντητική επιστολή

Δημοσίευση 14/7/2017

Ληγμένο Εισιτήριο

1. Με την επιστολή μου αυτή με τίτλο Ληγμένο Εισιτήριο, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω προς τους ανθρώπους που με ρωτούν ή μου ζητούν τεχνικές λεπτομέρειες για την εταιρεία συλλογής αποβλήτων «ΣΤΡΑΤΟΣ» κλπ που προβάλλεται μέσω του σωματείου καθαριστηρίων της ΑΘΗΝΑΣ, είτε προφορικά, είτε γραπτά είτε από το INTERNET, είτε πάνω από το τραπέζι, είτε κάτω από το τραπέζι, ότι:Ποτέ δεν είχα κανενός είδους σχέση με αυτόν τον «ΚΥΡΙΟ» ούτε εγώ, ούτε το σωματείο όσο ήμουν μέλος του, ούτε η ομοσπονδία του κλάδου όσο ήμουν πρόεδρος. Σίγουρα προκαλεί ύποπτους συνειρμούς. Οι όποιες δράσεις είχε στο παρελθόν ήταν στα πλαίσια του Συνεταιρισμού και κόντρα σε μένα. Αντίθετα τη θεωρώ ευτελή απόφυση ενός υπόγειου κυκλώματος που έρπει ανάμεσα στις παρυφές της πολιτικής εξουσίας, των τεχνικών υπηρεσιών, αρμόδιων και συναρμόδιων κρατικών φορέων και συνδικαλιστικών στελεχών που συνειδητά – ασυνείδητα ή απο λαθεμένη αντίληψη για τον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, ή από αφέλεια και άγνοια της πραγματικότητας, νομίζουν ότι κάτι προσφέρουν.Αν δεν υπήρχε η κοινή δράση όλων των παραπάνω, δεν θα μπορούσε να περπατήσει ούτε η Νομοθέτηση, ούτε η εφαρμογή αυτού που προβάλλεται σήμερα σαν συλλογή και καταστροφή τοξικών αποβλήτων, που τουλάχιστον στον κλάδο των καθαριστηρίων πρόκειται για μια ψευδεπίγραφη διαδικασία που επί της ουσίας εγκλωβίζει συναδέλφους και προμηθευτές του κλάδου σε μια αδιέξοδη πορεία συνεχώς εντεινόμενης διάρκειας που χωρίς καμιά κάλυψη θα βρίσκονται υπό συνεχή εκβιασμό από αυτούς τους «κύκλους», που προοδευτικά μετατρέπονται σε άτυπες Γκαγκστερικές ομάδες. Σε μερικές χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης που κάνουν κάποια προσπάθεια στο θέμα αυτό, (στις σαφώς περισσότερες δεν γίνεται απολύτως τίποτα), η εφαρμογή σε κάποιους τομείς και δράσεις πέρασε κατ’ ευθείαν στα χέρια της Μαφίας και αυτό είναι γνωστό επίσημα. Η επιπόλαιη προσέγγιση ενός τέτοιας φύσης προβλήματος όχι μόνο δεν δίνει λύση στο πρόβλημα αλλά το αντίθετο. Παρακάμπτει τις μεγάλες προσπάθειες που έχει κάνει μέχρι τώρα ο κλάδος και είχαν σαν στόχο την ελαχιστοποίηση δημιουργίας τοξικών αποβλήτων. Τα καθαριστήρια σημειωτέον είναι ο μόνος από τους θιγόμενους κλάδους που έχει τη δυνατότητα επανάκτησης του διαλύτη, δεδομένου ότι διαθέτει κλειστό κύκλωμα λειτουργίας, αποστακτήρα, φίλτρα ενεργού άνθρακα, εναλλακτικές μορφές καθαρισμού όπως το “wet clean” κλπ.Σήμερα όλα αυτά μπορούν να αντικατασταθούν με 1 αμφιλεγόμενης ποιότητας χαρτί που θα δημιουργεί «παράπλευρες απώλειες». Αλλά να μην παρασυρθούν τουλάχιστον οι καθαριστές. Το συγχωροχάρτι στο Μεσαίωνα από τους παππάδες το έπαιρναν μόνο οι προύχοντες. Η θέση μας είναι ότι, ο έλεγχος αυτών των προϊόντων πρέπει να αρχίζει από την παραγωγή, εισαγωγή, αποθήκευση (π.χ. χαβούζες του Ασπρόπυργου), διακίνηση (χονδρεμπόριο – λιανεμπόριο) και να καταλήγει στον χρήστη και την αποβολή – καταστροφή καταλοίπων. Η αντιμετώπιση που προωθείται σήμερα αποτελεί καθαρά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.Αυτά τα παραπάνω σαν θέσεις του κλάδου, παρουσιάστηκαν, με περισσότερες λεπτομέρειες από εμένα πριν:α. Στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο της Αθήνας. Υπάρχουν επίσημα πρακτικά.β.Στην ημερίδα που διοργάνωσε η υπηρεσία Υγιεινής και Ασφάλειας του Υπουργείου Εργασίας. Η Ένωση Χημικλων Ελλάδας μου έκανε τη τιμή να μου αναθέσει εισήγηση. Πράγμα που έγινε με παρουσία εκπροσώπων της Ε.Ε. και 300 τουλάχιστον επιστημόνων σχετικών με το αντικείμενο. Οι θέσεις αυτές, όχι μόνο δεν αντικρούστηκαν, αλλά αντίθετα έγιναν ευμενώς κατανοητές.γ. Στο συνέδριο της ομοσπονδίας στη Λάρισα όπου η σημερινή Διοίκηση της ομοσπονδίας είχε φέρει έναν ιταλό επιστήμονα – προμηθευτή – διακινητή, έτοιμο να αναλάβει δράση στην Ελλάδα. Τότε μαζί με τον σημερινό πρόεδρο του σωματείου της Αθήνας, παρουσιάσαμε τις ίδιες θέσεις, χωρίς να υπάρξει αξιοπρεπής αντίκρουση. Απλά ο ιταλός «φίλος» δεν ξαναφάνηκε.Το συγκεκριμένο συνέδριο είναι αναρτημένο στο σάιτ της ομοσπονδίας και μπορεί να το παρακολουθήσει όποιος θέλει. Στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του σωματείου της Αθήνας, αλλά και κάποιες μέρες μετά, εγώ έχω την εντύπωση ότι αυτές είναι οι θέσεις του σωματείου και ιδιαίτερα του προέδρου με τον οποίο μιλάγαμε. Οι παρεμβάσεις μου και οι κινήσεις μου έχουν τη σιγουριά ότι συνδράμω το σωματείο και τον πρόεδρο να αποκρούσουν τις επιθέσεις που δέχεται από κάποιους άλλους. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι τοποθετήσεις του τύπου «τώρα είναι δεδομένη κατάσταση» και ο «αγώνας» για την παράταση της ημερομηνίας εφαρμογής αν δεν είναι τίποτε άλλο σίγουρα είναι καραμπινάτος Ρεφορμισμός.Εγώ οδηγούμαι να παλεύω με ιππότες και καταλαμβάνω κάστρα σαν ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ και μάλιστα χωρίς να με βοηθάει κανένας Σάντσεθ, ούτε να με περιμένει καμιά Δουλτσινέα. Συνεπώς όντας πια συνταξιούχος, έχω παρέμβει ως μη όφειλα, στις Αποφάσεις και τη Δράση θεσμικά εκλεγμένων οργάνων και μάλιστα στον κύριο χώρο λήψης αποφάσεων της Γ.Σ. και όχι μόνο. Άσχετα με την ουσία της υπόθεσης αυτή η παρέμβαση είναι θεσμικά απαράδεκτη. Γιαυτό ζητώ ταπεινα συγγνώμη από όλους τους συναδέλφους νυν και πρώην. Όποια δικαιολογία περί παραπλάνησης, αφέλειας, εμπιστοσύνης σε λάθος πρόσωπα, βλακείας κλπ, είναι επιπρόσθετα εις βάρος μου.
2. Από την ίδρυση του Συνεταιρισμού του κλάδου, πριν 35 χρόνια, στην οποία πράγματι πρωτοστάτησα, αμέσως μετά την εκλογή του 1ου Διοικητικού Συμβουλίου ξεκαθαρίσαμε:Ο Συνεταιρισμός ασκεί κάθε είδους εμπορική ή παραγωγική δραστηριότητα γύρω από τον κλάδο, χωρίς να παρεμβαίνει στο συνδικαλιστικό κίνημα. Το σωματείο και η Ομοσπονδία ΔΕΝ ασκούν καμιά εμπορική δραστηριότητα, ΔΕΝ παρεμβαίνουν, ούτε στα Διοικητικά, ούτε στις δράσεις του συνεταιρισμού. Οι όποιες αποφάσεις του Συνεταιρισμού γίνονται δεκτές ΑΚΡΙΤΑ από το συνδικαλιστικό κίνημα. Δίνεται ξεχωριστός χρόνος παρέμβασης και ενημέρωσης των συναδέλφων σε όλες τις λειτουργίες των σωματείων , Δ.Σ. και Γ.Σ. στους εκπροσώπους του Συνεταιρισμού. Αυτή η θέση τηρήθηκε ΑΨΟΓΑ. Ούτε στην ομοσπονδία, ούτε στο σωματείο της Αθήνας υπήρξε ποτέ καμιά συζήτηση, κάρτα ή προσφορά κανενός εμπόρου, προμηθευτή ή όποιας άλλης ιδιότητας και δράσης. Αυτό μας έδινε τη δυνατότητα να πολεμάμε τις ύποπτες συναλλαγές σε βάρος του κλάδου και με τεκμηριωμένες γνώσεις, θέσεις και προτάσεις να «αναγκάζουμε ή δίνουμε την ευκαιρία» στον Υπουργό Υγείας Γιάννη Φλώρο, να βάζει τις φωνές απευθυνόμενος στις υπηρεσςίες του Υπουργείου του «κάποιος τα έχει πιάσει εδώ μέσα». Στον Υπουργό Ανάπτυξης Μανώλη Δασκαλάκη να απορρίπτει το σχέδιο των υπηρεσιών του και να υπογράφει δικό μας κείμενο για τους Λέβητες. Ανυποχώρητα μπροστά σε κάθε εμπόδιο.Το βράδυ των μεγάλων σεισμών της Αθήνας με παράσταση στην ΕΡΤ «αναγκάσαμε ή δώσαμε την ευκαιρία» στον Διευθυντή ειδήσεων Στέλιο Χούτα και την «πιτσιρίκα» εκφωνήτρια Λιάνα Κανέλη να αλλάξουν το Δελτίο Ειδήσεων και ανάμεσα στον οχετό των αναστέλλεται, αναβάλλεται, ματαιούται που ερχόταν κατ’ευθείαν από το τότε Υπουργείο προεδρείας της Κυβέρνησης, να μεταδώσουν σπάζοντας τη ροή, την είδηση ότι «οι σεισμοί δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα των καθαριστηρίων και η Απεργία και η Συγκέντρωση θα γίνουν κανονικά. Δυστυχώς με την αύριο γίνονται πολλοί μετασεισμοί. Εμείς όμως ήμασταν εκεί, με λίγους συναδέλφους. ‘Εξω βέβαια από το θέατρο ΔΙΑΝΑ, δίπλα στα προπύλαια. Κι όταν η Γη χοροπηδούσε, εμείς χορεύαμε με τις κολώνες και τα Αγάλματα.Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας δεν μετείχε ποτέ σε κανένα Διοικητικό όργανο του συναιτερισμού. Δεν παρενέβει ποτέ στη λήψη καμιάς απόφασης ούτε θετικά, ούτε αρνητικά. ‘Ηταν καλός πελάτης του Συνεταιρισμού. Ο τζίρος του τελευταίου 12μήνου πριν κλείσει ήταν 6000€. Δεν άφησε κανένα χρέος, αντίθετα δεν ζητήθηκε το υπόλοιπο προπληρωμένης επιταγής, ούτε το αντίτιμο των μετοχών μου. Το αντίθετο συνέβη από μεριάς συνεταιρισμού. Αφού φορτωθηκε με διάφορες αδιαφανείς υπόγειας διαδρομής δράσεις, από εμάς μη ελεγχόμενες, βασικών στελεχών του, άρχισε μια πορεία ακατάσχετης προπαγάνδας, Λάσπης και εντελώς αστήρικτων κατηγοριών, εναντίον των συνδικαλιστικών στελεχών και ιδιαίτερα του προέδρου. Το τελευταίο χρονικό διάστημα τσαλαβουτώντας κυριολεκτικά με αδιαφάνεια και πολλά ψέμματα «κατάφεραν» να διαλύσουν τα 4 κύρια σωματεία του κλάδου και την ομοσπονδία μέσα σε 2 χρόνια. Τις κινήσεις τους τις παρακολουθούσα με κατάπληξη. Προσπάθησα να αντιδράσω και να προειδοποιήσω ώστε να προκληθεί από όποιους κύκλους ενδιαφέρονταν κάποια έρευνα για να αποκαλυφθεί το πρόβλημα. Οι προειδοποιήσεις μου αυτές αποκρούονταν σαν εχθρικές θέσεις άκριτα. Ιδιαίτερα η απαίτηση ότι ο πρόεδρος της ομοσπονδίας έπρεπε να αναμειχθεί στα δρώμενα του συνεταιρισμού και να δώσει εκείνος λύσεις. Πρόκειται για θέση ανθρώπων ή κύκλων με σαφή ιδεολογική υστέρηση, έως καθυστέρηση. Σίγουρα χρειάζονται ειδικά προγράμματα για ΑΜΕΑ. Ο Δευτερογενής τομέας παραγωγής πολιτικής σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να δρα με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την οικονομικίστικη αντιμετώπιση των προβλημάτων.Λυπάμαι που δεν κατάφερα να περιφρουρήσω το συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου. Νόμιζα ότι τα είχα καταφέρει έστω και λαβωμένο στο σωματείο της Αθήνας. ΛΑΘΟΣ μου. Η μεταφορά βασικών στελεχών του συνεταιρισμού, συνεργατών και μεθόδων στο σωματείο, έχει δημιουργήσει πολύ χειρότερη κατάσταση, που αν αφεθεί σίγουρα θα προκαλέσει πολύ χειρότερη ζημιά από την μέχρι τώρα. Οι ελπίδες που έτρεφα και η πλήρης στήριξή μου στο νέο πρόεδρο του σωματείου, που δεν προερχόταν από το ίδιο περιβάλλον αποδείχθηκαν επικίνδυνες. Σήμερα λειτουργεί μια ομάδα που: ‘Εχει απομονώσει από κάθε εκπροσώπιση και απλή παρουσία, όσων στελεχών του κλάδου δεν ήταν στον κύκλο τους. Εξωβελίζει κάθε νέο στοιχείο που θα μπορούσε να προσφέρει ιδιαίτερα αν έχει κάποιες ικανότητες. Εγκλωβίζουν ανθρώπους αθώους και ανιδιοτελείς σε κινήσεις που τους χρεώνουν πράξεις που δεν έχουν καμία σχέση με τις προθέσεις τους. Χρησιμοποιούν με πολλή άνεση το ψέμμα και τη λάσπη.Παρακαλώ όποιον έχει, όποια σχέση μαζί τους να διαγράψει ότι του έχει μεταφερθεί. Κάντε επιτέλους έναν έλεγχο. Από μεριάς μου προσφέρομαι να ελεγχθεί οτιδήποτε και κυρίως το ότι δεν λέω ποτέ ψέμματα για κανένα θέμα και σε κανένα περιβάλλον. Φυσικά δεν τα λέω όλα, αν χρειάζεται αλλάζω κουβέντα, ό,τι λέω ή γράφω όμως είναι Αλήθεια. ‘Αλλο θέμα βέβαια οι διαφορές απόψεων ή εκτιμήσεων. Δεν έχω αυτό που λένε «προσωπικές επιρροές». Οι άνθρωποι που είναι γύρω μου και σε όποιο περιβάλλον, έχουν το δικό τους τρόπο σκέψης και παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις. Στο κάτω – κάτω έχουν και τα δικά τους προβλήματα. Δεν έχω καμία συνδικαλιστική ή άλλη ιδιότητα σε κανένα επίπεδο. Κάποιοι φρόντισαν και γι’αυτό, αλλά η αλήθεια είναι ότι ούτε και εγώ το επιδίωξα ιδιαίτερα. Σε κακή οικονομική κατάσταση. Επιπλέον όσο και αν φαίνεται περίεργο σε μερικούς και άσχετα με τις δικές μου θέσεις και προτιμήσεις, είναι προφανές ότι δεν έχω καμία πολιτική κάλυψη. ΣΤΟΧΟΣ ΕΥΚΟΛΟΣ.Απλά, μικρό με φώναζαν «τσάταλο». Δεν πολυκαταλάβαινα γιατί, ούτε αν ήταν βρισιά ή καμάρι, το έπαιρνα σαν «παρατσούκλι». Σήμερα ξέρω ότι είμαι τσάταλος. Θα τα σπάσω και τα δυο μου τα ποδάρια, αλλά θα το περάσω το καλντερίμι.

Στράτος Βουλαμάκης (τέως πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Καθαριστηρίων), Αθήνα, Ιούλιος 2017
Συνυπογράφουν : Διονύσης Φίλης, Προγάκης Στέλιος, Γαβριελάτου Χριστίνα

Κατεβάστε το αρχείο

Σχόλια επί της επιστολής “Ληγμένο Εισιτήριο”

Δημοσίευση 27/7/2017

Είναι γεγονός ότι τα γραφόμενα από τον Στράτο Βουλαμάκη έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτά που του είχα επισημάνει εδώ και καιρό. Όχι μονάχα καλά έκανε και τα κατέγραψε αλλά άργησε και ανέχτηκε πολλά μέχρι τώρα.

Ιδιαίτερα τα θέματα του Συνεταιρισμού στα οποία είχα προσπαθήσει πολλές φορές να αντιδράσω έπρεπε να έχουν ανα δειχτεί προ πολλού. Πολύ σωστά λέει ότι η μεταφορά τους στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι απαράδεκτη και επικίνδυνη. Στην τελευταία μου θητεία σαν Γραμματέας της Ομοσπονδίας επισημαίνω ότι η Ομοσπονδία μας όχι μόνο στάθηκε άψογα στα θέματα του Συνεταιρισμού και ιδιαίτερα στο τελευταίο διάστημα με πρόταση του Προέδρου Βουλαμάκη στο Δ.Σ. διεγράφησαν τα χρέη του Συνεταιρισμού προς την Ομοσπονδία (διαφήμιση στην εφημερίδα κλπ).

Όσο για τα απόβλητα αυτές ήταν οι θέσεις μας δηλ. να μην αναμιχτούμε και ούτε είχαμε αναμιχτεί σε εμπορικά θέματα και πιστεύω ότι είναι σωστές

Γαβριελάτου Χριστίνα (τέως Γενικός Γραμματέας Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Καθαριστηρίων)

Δημοσίευση 27/7/2017

Με ανακούφιση διάβασα το κείμενο του Στράτου Βουλαμάκη. Αυτά τα πράγματα πιστεύω ότι έπρεπε να καταγραφούν και καλά έκανε και τα κατέγραψε.

Από την μεριά μου ήθελα να τονίσω ότι από την ίδρυση του το Σωματείο και η Ομοσπονδία βομβαρδίζονταν από διάφορες προτάσεις προσφορών όχι μονάχα από εμπόρους του κλάδου αλλά και από διάφορους άλλους όπως ασφαλιστικές εταιρίες, τυπογραφεία, κινητή τηλεφωνεία, computer, προγράμματα υπολογιστών, εταιρίες πετρελαίων, κλπ. Αυτές τις προτάσεις όχι μόνο τις απορρίπταμε αλλά δεν έμπαιναν καν σε συζήτηση. Θεωρούσαμε δεδομένο ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με κανενός είδους εμπορική δραστηριότητα. Οι μόνες προσφορές και κάρτες που υπήρχαν στα γραφεία του Σωματείου και της Ομοσπονδίας ήταν του Συνεταιρισμού του οποίου τα προϊόντα θεωρούσαμε δεδομένο και τα προωθούσαμε.

Να επιβεβαιώσω ότι ούτε εγώ σαν Πρόεδρος του Σωματείου της Αθήνας και Γραμματέας της Ομοσπονδίας όπως και ο Βουλαμάκης δεν είχαμε ποτέ συμμετάσχει σε κανένα όργανο αποφάσεων του Συνεταιρισμού και ούτε παρεκβήκαμε στο έργο του. Απλώς αποδεχόμασταν τις όποιες αποφάσεις έπαιρναν τα όργανα του Συνεταιρισμού ασχέτως αν συμφωνούσαμε ή όχι.

Όσο για τα απόβλητα από την προσωπική μου εμπειρία θέλω να επισημάνω και εγώ ότι η υπόθεση δεν φαίνεται και τόσο καθαρή.

Προγάκης Στέλιος (τέως πρόεδρος σωματείου ΑΝΑΓΓΕΝΗΣΗ, τέως Γενικός Γραμματέας Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Καθαριστηρίων)