Το συνδικαλιστικό κίνημα Ε.Β.Ε. – Δομή, στελέχωση και προσανατολισμός

Τα τελευταία χρόνια γίνονται στην πράξη σοβαρότατες ανακατατάξεις και αλλαγές στις μορφές οργάνωσης (συνδικαλιστικό κίνημα) , λειτουργίας και εκπροσώπησης των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων στη χώρα μας. Βασικό αποτέλεσμα τους είναι ότι ενώ οι ανάγκες αύξάνονται η ανταπόκριση μειώνεται. Κύριο αίτιο γιαύτό είναι κατά τη γνώμη μου, η ρηχή και επιφανειακή ανάλυση της πραγματικότητας όπως αύτή διαμορφώνεται. Επικρατεί δηλαδή η λογική, αφού τα προβλήματα των πολιτών συνεχώς μεγαλώνουν και αγκαλιάζουν το ίδιο,συνεχώς περισσότερα επαγγέλματα και κοινωνικά στρώματα,τότε θα πρέπει να υπάρχει και ευρύτερο επίπεδο οργάνωσης και εκπροσώπησης. Αύτή η λογική οδηγεί σε μια μορφή οριζόντιου χαρακτήρα δομή και δράση. Έτσι βλέπουμε να στήνονται καθημερινά τοπικές (μεικτές) επιτροπές πολιτών γενικού πεδίου ενδιαφερόντων. Τοπικά γραφεία η παραρτήματα αξιόλογων συνδικαλιστικών φορέων όπως ΕΒΕ συνταξιούχων κ.λ.π. κι αυτά γενικού πεδίου δράσης.

Ξεκαθαρίζουμε απ’ την αρχή, παρά το ότι δέν είμαστε αντίθετοι με καμιά μορφή πάλης (σπίτι, καφενείο, καφετέρεια, χωριό, συνοικία, πόλη κ.λ.π.), η οριζόντια μορφή χωρίς κάθετες συνιστώσες, κλαδικού, θεματικού η όποιου ειδικού χαρακτήρα δέν βγατίζει. Είναι σαν να μεγαλώνουμε το τραπέζι και να μικραίνουμε τα πόδια. Μπορεί η οριζόντια οργάνωση να καλύψει ευρύτερα κοινωνικά και πληθυσμιακά στρώματα, όμως η κάθετη είναι αύτή που μπορεί να προσεγγίσει και να εκφράσει τον ίδιο λόγο του κάθε πολίτη. Ήδη τα πρώτα αποτελέσματα είναι ορατά.

Η συνέχεια θα είναι πιό χαρακτηριστική.

  1. Τοπικές ή όποιου οριζόντιου και μεικτού σχήματος σαν κυρίαρχες μορφές οργάνωσης, έχουν τώρα και θα έχουν προσεχώς, μόνο κάποιες εκλάμψεις δράσης όπου θα συμπέφτει κάποιος η κάποιοι με όρεξη να δραστηριοποιούνται η θα ενσκύπτει κάπου, κάποιο ειδικο θέμα. Δεν θα έχουν ποτέ συνεκτική πορεία με συνολική ανοδική τάση.
  2. Θα έχουν παράπλευρες απώλειες’ όπως π.χ. κοινές δράσεις με τον παππά της ενορίας η τη γέννηση αντιδημάρχων σε αστικά ψηφοδέλτια.
  3. Δεν θα παράγουν στελέχη με γνώσεις προβλημάτων κλαδικού η θεματικού χαρακτήρα.

Η έλλειψη αυτή οδηγεί στην κάλυψη των θεμάτων που αγγίζουν άμεσα τον πολίτη με τη χρήση τεχνοκρατών ( λογιστών, μηχανικών, δικηγόρων κ.λ.π.). Αυτό αργά η γρήγορα οδηγεί σε μιά καθαρά ρεφορμιστική αντίληψη. Ο κύριος ρόλος του επιστήμονα είναι η συγκεκριμένη καταγραφή και αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Ο κύριος ρόλος του συνδικαλιστή, ή όποιου κοινωνικού εκπροσώπου είναι το όραμα, η υπέρβαση και η διαμόρφωση μιας άλλης καλύτερης κατάστασης. Δεν έχει καμιά δουλειά ο τεχνοκράτης επιστήμονας να αναλαμβάνει το κύριο μέρος των εισηγήσεων και των θέσεων στα συνδικαλιστικά όργανα. Σε αυτό το ρόλο, θέλοντας η όχι και άσχετα με τις προθέσεις του θα κάνει ζημιά. ( Είναι σαν τον σκορπιό του Αρκάντιν ).

Προσοχή! Σέβομαι το ρόλο και την αναγκαιότητα χρήσης των επιστημόνων.Ο σεβασμός αύτός όμως κύριο χαρακτηριστικό έχει τον σεβασμό και την αξία της επιστήμης τους, και την ικανότητά τους να την υπηρετούν σωστά. Στην υπόθεση της σύγκρουσής με το Υπουργείο Οικονομικών για τον φόρο κύκλου εργασιών ( σκληρός έμμεσος φόρος – προπομπός του Φ.Π.Α.), χρησιμοποιήσαμε θετικά την επιστημονική παρέμβαση του νομικού συμβούλου του Υπουργείου. Στην υπόθεση της ανατροπής απόφασης του Συμβουλίου Επικρατείας αύθημερόν (με τη μέθοδο της ταυτόχρονης εγγραφής – διαγραφής, για μεγάλη επιχείρηση που θα αποροφούσε άμεσα όλα τα διαθέσιμα κεφάλαια της 197 Α.Ν.Ε.), χρησιμοποιήσαμε άριστα και τις νομικές και τις φοροτεχνικές υπηρεσίες του Β.Ε.Α. Στην υπόθεση της σύγκρουσης με τον Πάνο Παυλόπουλο, προέδρου των Αρτοποιών, για το κύκλωμα «στάρι-αλεύρι-ψωμί» χρησιμοποιήσαμε με άριστα αποτελέσματα,αναφορές, καταγραφές και μελέτες του πολύ καλού επιστήμονα γιού του Πάνου. Όταν στα Επιμελητήρια, το εκλογικό σύστημα επέβαλε τη μορφή της “Μονομαχίας” με μονοσταυρία κ.λ.π., η δε προεκλογική κίνηση είχε χαρακτήρα με οικονομικά και νομικά θέματα, χρησιμοποιήσαμε με επιτυχία τις επιστημονικές τοποθετήσεις που είχε κάνει σαύτά τα θέματα ο καλός επιστήμονας αδερφός του αντιπάλου μας Παναγιώτη Ζερίτη. ( Παναγιώτη το αποτέλεσμα σίγουρα δεν σου άρεσε, αλλά ο αγώνας ήταν ενδιαφέρων, καθαρός και εσύ πραγματικός Ιππότης, όχι σαν μερικούς ψεύτικους που σήμερα χοροπηδάνε).

Βέβαια τα πράγματα δεν είναι πάντα απλά και ίσια. Όπως στην περίπτωση της ένστασης για το Δ.Σ. της Ο.Β.Σ.Α. , όταν η χουντοδεξιά διοίκηση με την κάλυψη της κυβερνιτικής εξουσίας, κόντρα στην πραγματική πλειοψηφία των βιοτεχνών, αρνούνταν να κάνει εκλογές, ζητώντας επαναδιορισμό και περιθώριο χρόνου, για να κάνει τα γνωστά μαγειρέματα κατά τα μέχρι τότε δεδομένα. Η έκφραση δεν με ενδιαφέρει μια ήττα αν θα είναι 7-4, 8-3 ή 9-2. Δεν θέλω έναν καλό δικηγόρο, θέλω έναν ‘τρελό’ δικηγόρο, ‘πέρασε’ συνδικαλιστικά και παραταξιακά. Σίγουρα ο δικηγόρος που επιλέχθηκε ήταν απλά τολμηρός και πανέξυπνος, καθώς και η τακτική που ακολουθήσαμε. Σίγουρα όμως δεν θα πετύχαινε αν δεν υπήρχαν άνθρωποι πρόθυμοι να θυσιαστούν για το γενικότερο καλό. Τους υποβάθμισα δημόσια ενώπιον ακροατηρίου. Εκείνοι όχι μόνο το ήξεραν αλλά και το χειρίστηκαν υπεύθυνα. Αλλά μόνο εκείνοι. Σήμερα οφείλω να πώ για πρώτη φορά γραπτά και δημόσια οτι ο Ζαχαρίας Χιώτης, πρόεδρος της ομοσπονδίας του Ξύλου και ο Πέτρος Βούλγαρης, πρόεδρος της ομοσπονδίας Κουρέων-Κομμωτών, ήταν ικανότατοι συνδικαλιστές, πραγματικοί αγωνιστές, με μεγάλη προσφορά στους κοινωνικούς αγώνες. Βέβαια τίποτα δεν θα πετυχαίναμε άν δεν υπήρχε πραγματικό δίκαιο και πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα των βιοτεχνών.

Αυτό που θέλουμε να πούμε με όλα τα παραπάνω σαν γενικό κανόνα και άσχετα με τις εξαιρέσεις είναι. Θεωρούμε θετική, θεμιτή και χρήσιμη τη χρήση τεχνοκρατών και επιστημόνων σε όλα τα επίπεδα. Παράλληλα όμως θεωρούμε επικίνδυνη τη συμμετοχή τους απο κυρίαρχη θέση ( καθοδηγητικά, ουσιαστικά ή και διαχειριστικά) στον διοικητικό τομέα σε όλα τα επίπεδα παραγωγής πολιτικής.

Η κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα και η λαίλαπα που περνάει ο λαός δεν λύνονται με μέτρα χρηστής διοίκησης αλλά με ΥΠΕΡΒΑΣΗ.Αυτό δεν το έχουν.

Η μέχρι τώρα χρήση τους κατά τη διάρκεια της κρίσης το αποδεικνύει. Δεν πάσχουν απο τεχνικά προσόντα οι Παπαδήμος, Στουρνάρας, Βαρουφάκης, Τσακαλώτος. Κατά το “Δραγασάκειο θεώρημα” ο τετραγωνισμός του κύκλου γίνεται με τρύπες. Ετσι προκύπτουν 2 αποτελέσματα:

  1. Το συνολικό εμβαδόν της επιφάνειας σίγουρα μειώνεται.
  2. Εάν οι τρύπες είναι στα σωστά σημεία,και μεγέθη, ο τετραγωνισμός επιτυγχάνεται. Εσωτερικά βέβαια και χωρίς υπερβάσεις. Εάν αστοχήσουν μένει μόνο η μείωση.

Στην τρέχουσα σημερινή καταγραφή της πραγματικότητας, κατά τους οικονομικούς αναλυτές της άρχουσας προπαγάνδας ( πολιτικούς, επιστήμονες, κονδηλοφόρουςκ.λ.π.) ‘οι μακροοικονομικοί δείκτες της οικονομίας βαίνουν σταθερά βελτιούμενοι. Κατά τα βιώματα της κυρίας Μαρίας η οποία πάντα και ‘μόνο αυτή’ μου μεταφέρει ακριβείς πληροφορείες ( γι’αύτό άλλωστε πάντα τις ψάχνω), είναι μακρύς, τραχύς και συνεχώς φαρδαίνει ο δρόμος της μπατηριάς’. Η απόσταση είναι πολλή μεγάλη και τα εδάφη διαφορετικά. Κατά τη γνώμη μου, γέφυρα που δήθεν επιχειρούν κάποιοι είναι αδύνατον να στηθεί. Οι θεαματικοί τσακωμοί που παρακολουθούμε είναι για να επιλεγεί ο “καταλληλότερος” που θα μας κρεμάσει απ΄αυτή. Η υπέρβαση είναι ‘εκ των ουκ άνευ’. Αύτή η αναγκαία υπέρβαση δεν μπορεί να γίνει απο χαζοχαρούμενους λαγούς, ούτε από ρολίστες της πολιτικής, ούτε απο μεθοδολόγους της αρπαχτής τύπου καγκελοκρεμάστρες, ούτε φυσικά απο σφαζοκράτορες και μαυροτσαμπουκάδες.

Η υπέρβαση μπορεί και πρέπει να γίνει απο ανθρώπους που βάζουν τους εαύτούς τους στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου, που είναι σε θέση να περιφρουρήσουν τη δράση τους και έχουν καθαρό στόχο να σπάσουν τις ρίζες των πολιτικών που δημιουργούν αύτή την κατάσταση.Υπέρβαση όχι μεταφυσική, αλλά καθαρά ανθρώπινη, τέτοια που μόνο η σωστή εφαρμογή του Διαλεχτικού Υλισμού και η αξιοποίηση των ανθρώπινων δυνατοτήτων, αντικειμενικά και υποκειμενικά μπορεί να πετύχει.

Αύτό που γίνεται σήμερα μετην στατική και βάσει πτυχίου χρήση των επιστημόνων σε διοικητικές θέσεις, είτε τυπικά, είτε ουσιαστικά, δεν είναι απλά κατάχρηση αλλά ουσιαστικά μηχανιστική παράφραση της βασικής αρχής, ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση.

Όπως έλεγε ο θείος Ιγνάτης στο φούρνο της Κομμούνας “το καλό ψωμί μόνο στην πλασταριά πλάθεται, αν όμως δεν προσέξεις στο ψήσιμο μπορεί και να το κάψεις”.

Αθήνα 27-9-2017, Στράτος Βουλαμάκης  (Διατέλεσε: πρόεδρος Ομοσπονδίας Καθαριστηρίων, πρόεδρος Ο.Β.Σ.Α., γραμματέας Β.Ε.Α., μέλος Δ.Σ.της ΓΣΕΒΕΕ)